ತುಳು ಜಾನಪದ: ಬದುಕು ಮತ್ತು ಬಲಾವಣೆ

ತುಳು ಜಾನಪದ: ಬದುಕು ಮತ್ತು ಬಲಾವಣೆ

ಪೀಠಿಕೆ: ತುಳು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಕೇವಲ ಒಂದು ಭಾಷೆ ಎಂದು ಮಾತ್ರ ಪರಿಗಣಿಸದೇ ಅದೊಂದು ಜೀವನಕ್ರಮ ಎನ್ನುವ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ವಿಚಾರವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಒಂದು ಭಾಗದಿಂದ ಬೆಟ್ಟಗಳಿಂದ ಆವೃತ್ತವಾದ ಕಾಡು, ಇನ್ನೊಂದು ಭಾಗದಿಂದ ನೀರಿನಿಂದಾವೃತವಾದ ಕಡಲು ಇವೆರಡರ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವುದೇ ಈ ತುಳು ಜೀವನಕ್ರಮ. ಈ ಭೌಗೋಳಿಕ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವ ಭಾಷೆ ತುಳು. ಈ ತುಳು ಭಾಷೆಗೆ ಬಹಳ ಪುರಾತನ ಇತಿಹಾಸವೂ ಇದೆ. ಇದು ಪಂಚದ್ರಾವಿಡ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದು, ತಮಿಳಿನ ನಂತರ ಪ್ರತ್ಯೇಕಗೊಂಡ ಹಳೆಯ ಭಾಷೆ ಎಂದು ಭಾಷಾವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದರ ಭೌಗೋಳಿಕ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಇಂದಿನ ಮೂರು ಜಿಲ್ಲೆಗಳಾದ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ, ಉಡುಪಿ, ಕಾಸರಗೋಡಿಗೆ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಬಹುದು. ಈ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಹಿನ್ನಲೆಯನ್ನಾದರಿಸಿ ರೂಪುಗೊಂಡ ಜೀವನಕ್ರಮ ತುಳುನಾಡಿನದ್ದು. ಕಾಡು ಮತ್ತು ಕಡಲಿನ ಜೊತೆಗಿನ ಸಂಬಂಧದ ಮೂಲಕ ಬೆಳೆದು ಬಂದ ಜೀವನಕ್ರಮವನ್ನೇ ನಾವಿಂದು ತುಳು ಸಂಸ್ಕøತಿ ಎಂದು ಕರೆಯುವುದಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಇದನ್ನೇ ತುಳು ಜಾನಪದವೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗಿದೆ.

ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ಪರಂಪರೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸರಿದೂಗಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗಿ ಬಂದ ಜೀವನಕ್ರಮವನ್ನು ಜಾನಪದ ಬದುಕು ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು. ಆಧುನಿಕ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿರಿಸಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಜಾನಪದ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಜೀವನ ಪದ್ಧತಿ ಇತ್ತು. ಆ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿಯ ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ವಿಶ್ವಾಸಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸಾಗುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇತ್ತು. ಬದುಕನ್ನು ಸವಾಲಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಮತ್ತು ಮಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಪಾರಂಪರಿಕ ನಂಬಿಕೆ ಇತ್ತು. ಆರ್ಥಿಕ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಿನ ತೀರ್ಮಾನಗಳಿಗೆ ನೀಡುವ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯಗಳಿಗಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಸಾಮುದಾಯಿಕ ನೆಲೆಯ ತೀರ್ಮಾನಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಕರಾವಳಿಯ ಕಠಿಣ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ಜನಜೀವನ ಮತ್ತು ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಪುರೋಗತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿರುವುದು. ಅನಾದಿಕಾಲದಿಂದಲೂ ಈ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಬೀಸುವ ಗಾಳಿ, ಬೀಳುವ ಮಳೆ, ಜರಿಯುವ ಬೆಟ್ಟ ಮತ್ತು ಹರಿಯುವ ನದಿಗಳಿಗೆ ಕೊರತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈ ಪ್ರಕೃತಿಯ ತೀರ್ಮಾನಗಳಿಗೆ ತಲೆಬಾಗಿ, ಅದರ ತೀವೃತೆಯನ್ನು ಕುಗ್ಗಿಸುವಂತಹಾ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಬದುಕನ್ನು ಸಾರ್ಥಕಗೊಳಿಸಿರುವುದೇ ಈ ಜಾನಪದ ಬದುಕು. ಆದ್ದರಿಂದ ತುಳು ಜನಪದರ ಜಾನಪದ ಬದುಕು ಬಹಳ ಸಂಮೃದ್ಧವಾದುದು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಆರ್ಥಿಕ ಮೂಲದ ವೃತ್ತಿ ಬದುಕು, ನಂಬಿಕೆ ಮೂಲದ ಆರಾಧನಾ ಬದುಕು, ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಮೂಲದ ಆಚರಣೆ ಹಾಗೂ ಸಾಂಸ್ಕøತಿಕ ಬದುಕನ್ನು ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.

ಕೃಷಿ(ವೃತ್ತಿ) ಬದುಕು: ಬೇಸಾಯ ಮತ್ತು ತೋಟಗಾರಿಕೆ

ಪ್ರತೀ ಪ್ರದೇಶದ ಜನರಿಗೂ ಒಂದು ವೃತ್ತಿ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ತುಳು ಪ್ರದೇಶದ ಜನರಿಗೆ ಆಹಾರದ ಬೆಳೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಯುವುದೇ ವೃತ್ತಿ ಬದುಕಾಗಿತ್ತು. ಅನಾದಿಕಾಲದಿಂದಲೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಆಹಾರದ ಬೆಳೆಯಾದ ಭತ್ತವನ್ನು ಇಲ್ಲಿಯ ಜನಪದರು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ನಮ್ಮ ಅನೇಕ ಪಾಡ್ದನ, ಕಬಿತೆ, ಕತೆ ಹಾಗೂ ಇತರ ಜಾನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಭತ್ತದ ನಾಡು ಎಂದು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ದೊರೆತ ಪ್ರಾಚೀನ ಐತಿಹಾಸಿಕ ದಾಖಲೆಗಳೂ ಇದು ಭತ್ತದ ನಾಡು ಎಂಬುದನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರಕ ಎಂಬಂತೆ ಕಳೆದ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ತುಳುನಾಡಿನ ಕೃಷಿ ಭೂಮಿಯ ವಿಸ್ತøತ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಭತ್ತ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದೇವೆ.

ಬೇಸಾಯ ವೃತ್ತಿ: ತುಳುವಿನಲ್ಲಿ ‘ಬೆನ್ನಿ’ ಎನ್ನುವ ಪದಕ್ಕೆ ಒಂದೇ ಅರ್ಥ ಇರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ, ಒಟ್ಟು ವೃತ್ತಿಗೆ ಒಂದೇ ಹೆಸರು ಇದ್ದುದು ವೇದ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಬೆನ್ನಿ ಎನ್ನುವುದು ಕೇವಲ ಭತ್ತದ ಬೇಸಾಯಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಬಳಸುವ ಪದ. ಉಳಿದಂತೆ ಕನ್ನಡದ ಬೇಸಾಯ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಇತರ ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗೂ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಬಾರ್‍ತ ಬೆನ್ನಿ(ಭತ್ತದ ಬೇಸಾಯ) ಎಂಬ ಸಂಯುಕ್ತ ಪದದ ಪ್ರಯೋಗ ತುಳುವಿನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದೇ ಇರುವುದರಿಂದ ಬೇಸಾಯ ಎಂದರೆ ಅದು ಒಂದೇ ಅರ್ಥವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅದು ಭತ್ತ ಮಾತ್ರ ಎನ್ನುವುದು ಅರ್ಥವತ್ತಾದ ಪದವಾಗಿತ್ತು. ಭತ್ತದ ಜೊತೆಗೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಇತರ ಆಹಾರ ಬೆಳೆಗಳಾದ ರಾಗಿ, ಜೋಳ, ಕಬ್ಬು, ತರಕಾರಿ ಇವೆಲ್ಲಾ ಬೆಳೆಗಳಿಗೆ ಬೆನ್ನಿ ಎನ್ನುವ ಪದ ಪ್ರಯೋಗ ತುಳು ಜನಪದ ವೃತ್ತಿ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದೇ ರೀತಿ ತುಳುವಿನಲ್ಲಿ ಭತ್ತ ಬೇಸಾಯಕ್ಕೆ ‘ಬುಳೆ’(ಬೆಳೆ) ಎನ್ನುವ ಪದವೊಂದರ ಬಳಕೆ ಇತ್ತು. ಈ ಬುಳೆ ಎನ್ನುವ ಪದದ ಜೊತೆಗೆ ‘ಭತ’್ತ ಎಂದು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಸೇರಿಸುವ ಪದ್ದತಿ ಇಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ತುಳು ಜನಪದರು ಬಳಸುವ ಬುಳೆ(ಬೆಳೆ) ಅಂದರೆ ಅದು ಕೇವಲ ಭತ್ತದ ಬೆಳೆ ಮಾತ್ರ ಎಂದರ್ಥ. ಹೀಗೇ ವೃತ್ತಿಯ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆ ಇರುವುದೇ ಭತ್ತ ಬೇಸಾಯದಲ್ಲಿ ಎನ್ನುವುದು ಸತ್ಯ ಸಂಗತಿ. ಇಡೀ ವಾರ್ಷಿಕ ಆವರ್ತನದ ಪೂರ್ಣ ಕಾಲ ಈ ವೃತ್ತಿ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ತುಳು ಜನಪದರು, ಬೇಸಾಯದ ಬಿಡುವಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅದರ ಹೊರತಾದ ಯೋಚನೆಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಾರ್ಷಿಕ ಆವರ್ತನದ ಮೂರೂ ಕಾಲಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಮೂರು ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವುಗಳನ್ನು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಏಣೆಲು, ಸುಗ್ಗಿ, ಕೊಳಕೆ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಏಣೆಲು, ಹರಿದು ಬರುವ ನೀರಿರುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸುಗ್ಗಿ, ಸದಾ ನೀರಿರುವ ತಗ್ಗಿನಲ್ಲಿ ಕೊಳಕೆ ಬೆಳೆಯುವುದು ತುಳು ಜನಪದರ ಬೆಳೆ ಸಂಪ್ರದಾಯ. ಇದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಪೂರ್ವ ತಯಾರಿ, ಒಟ್ಟು ಪ್ರದೇಶವೇ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲವೊಂದು ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚಿನವರೆಗೂ ಇದ್ದುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ್ದೇವೆ. ಸಾಮುದಾಯಿಕ ಅನುಸಂಧಾನದ ಪ್ರತಿಫಲವನ್ನು ಒಟ್ಟು ಜನಪದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬಹುದು. ಅಂದರೆ ಕೆಲವರು ಸಾಗುವಳಿ ನಡೆಸುವ ಕೃಷಿಕ ವರ್ಗವಾಗಿ ಅನುಕೂಲ ಪಡೆದರೆ ಇನ್ನು ಹಲವು ಅದರಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವ ಶ್ರಮಿಕ ವರ್ಗವಾಗಿ ಅನುಕೂಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಈ ಎರಡೂ ವಿಭಾಗಕ್ಕೂ ಸೇರದವರೂ ಬೇರೆಬೇರೆ ತಂತ್ರಗಳ ಮೂಲಕ ಭತ್ತ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಭೂತ ಕಟ್ಟುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡ ಕೆಲವು ಜನಾಂಗಗಳು ಮೂಲತಾ ಕೃಷಿಕರೂ ಅಲ್ಲ, ಕೃಷಿ ಕಾರ್ಮಿಕರೂ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ ಭತ್ತ ಕೊಯಿಲಿನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವರೂ ತಮ್ಮ ವಿಭಿನ್ನ ಕುಣಿತಗಳ ಮೂಲಕ ಮನೆಮನೆ ತೆರಳಿ ಭತ್ತ ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದೇ ರೀತಿ ಮೇಲ್ವರ್ಗದ ಬೇರೆ ಕಾರ್ಯ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ತುಳುನಾಡಿನ ಬೇಸಾಯೇತರ ಜನರು ವಾರ್ಷಿಕ ಕೂಲಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಭತ್ತ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ಬಲಾವಣೆ: ಕಳೆದ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ತುಳುನಾಡಿನ ವೃತ್ತಿ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಗುರುತರ ಬದಲಾಣೆಯನ್ನು ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ. ಅದೆಷ್ಟೋ ತಲೆಮಾರುಗಳಿಂದ ಭತ್ತ ಬೇಸಾಯ ವೃತ್ತಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬದಲಾಗಿದೆ. ವಾಣಿಜ್ಯ ಬೆಳೆಗಳಾದ ಅಡಿಕೆ, ರಬ್ಬರ್, ತೆಂಕು ಹಾಗೂ ಇನ್ನಿತರ ಬೆಳೆಗಳು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿವೆ. ಭತ್ತ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ವಾಣಿಜ್ಯ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಗದ್ದೆಗಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ನೀರಾವರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಯಾಂತ್ರಿಕೃತ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬಹಳ ಆಳದಿಂದ ನೀರೆತ್ತುವ ಮೂಲಕ ಈ ಬೆಳೆಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ನೀರನ್ನು ಕೊಡುತ್ತವೆ. ಭತ್ತಕ್ಕಿಂತ ಮೂರು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಲಾಭದಾಯಕ ಕೃಷಿ ಇದಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಸಂಪತ್ತು ಹಾಗೂ ರಾಸಾಯನಿಕ ಬಳಕೆ ಮತ್ತು ಯಂತ್ರೋಪಕರಣಗಳ ಬಳಕೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಕೃಷಿಕನಿಗೆ ಲಾಭ ಹೆಚ್ಚಾದದ್ದು ಸತ್ಯ. ಆದರೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ತೀವೃತರದ ದೋಷವಾಗಿರುವುದು ಕಂಡು ಬರುತ್ತಿದೆ. ವಾಣಿಜ್ಯ ಬೆಳೆಗಳಿಗೆ ವಿಪರೀತ ನೀರು ಬಳಸುವುದರಿಂದ ನಮ್ಮ ನೀರಾವರಿ ಮೂಲಗಳು ಬಹಳ ಬೇಗ ಬತ್ತಿ ಹೋಗುತ್ತಿವೆ. ಮಣ್ಣಿಗೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಗೊಬ್ಬರ ಸುರಿಯುವುದರಿಂದ ಮಣ್ಣೂ ಬಹಳ ಬೇಗ ಬರಡಾಗುತ್ತಿದೆ. ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕಗಳ ಬಳಕೆಯಿಂದ ವಾತಾವರಣದ ಶುದ್ಧ ಗಾಳಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಣ ಜನರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುವುದರಿಂದ ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲಿ ಸ್ವಾರ್ಥ, ದುರಾಸೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಅಪರಾಧಿ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ್ಯವಾದ ಸಂಗತಿ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಮ್ಮಲ್ಲರ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. ಅದೇನೆಂದರೆ, ಆಹಾರ ಬೆಳೆ ಯಾವುದನ್ನೂ ಬೆಳೆಯದ ನಾವು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಸರಿದ ಮಳೆಯಿಂದ ತತ್ತರಿಸಿದೆವು. ಜೊತೆಗೆ ನಮಗೆ ಅಕ್ಕಿಯನ್ನು ತಂದು ಕೊಡುವ ರಸ್ತೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕುಸಿದು ಆತಂಕಕ್ಕೊಳಗಾದೆವು. ಇಲ್ಲಿಗೆ ಅಕ್ಕಿ ತರುವ ನಾಲ್ಕು ಭಾಗದ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಮುಚ್ಚಿಹೋದುವು. ಒಂದು ವೇಳೆ ನಾಲ್ಕು ರಸ್ತೆಗಳು ಒಂದಷ್ಟು ಕಾಲ ಮುಚ್ಚಿಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಕರಾವಳಿ ಜನರ ಸ್ಥಿತಿ ಏನಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಕಳೆದ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕರಾವಳಿ ಜನರು ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮನಗಾಣಬೇಕಾಗಿದೆ. ಈ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಮೂಲ ಕಾರಣ ಜನಪದ ಬದುಕಿನಲ್ಲಾದ ಬದಲಾವಣೆ.

ಆರಾಧನಾ ಬದುಕು: ಭೂತಾರಾಧನೆ, ನಾಗಾರಾಧನೆ ಮತ್ತು ವೈದಿಕ ಆರಾಧನೆ

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂದೇ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಎರಡು ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಆರಾಧನೆ ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯ ಪುರಾತನ ಕಾಲದಿಂದಲ್ಲೇ ನಡೆದು ಬಂದಿದೆ. ಅದೆಂದರೆ ಒಂದು ಜಾನಪದ ಆರಾಧನೆ, ಇನ್ನೊಂದು ವೈದಿಕ ಆರಾಧನೆ. ಜನಪದ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಜನರ ಮಧ್ಯದಿಂದ ಹಾದು ಬಂದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೊಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಚೌಕಟ್ಟೆಂಬುದಿಲ್ಲ. ಜನರು ಬದಲಾದಂತೆ ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲೂ ಬದಲಾವಣೆ, ತಿದ್ದುಪಡಿ, ಹೊಸ ಸೇರ್ಪಡೆ, ಹಳೆಯುದನ್ನು ಕಳೆಯುವ ಕೆಲಸಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಭೂತಾರಾಧನೆ ಮತ್ತು ಪುರಾತನ ನಾಗಾರಾಧನೆ ಜನಪದ ಆರಾಧನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆಗಳು.

ಭೂತಾರಾಧನೆ: ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ನೂರೊಂದು ಭೂತಗಳು, ನೂರೊಂದು ಬತ್ತದ ಬೀಜ ಎನ್ನುವ ಗಾದೆಯೊಂದು ಜಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಅದೇ ಈಗ ಸಾವಿರದೊಂದು ಭೂತಗಳು ಮತ್ತು ಸಾವಿರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬತ್ತದ ಬೀಜಗಳು ಎಂದು ಮಾರ್ಪಾಟಾಗಿದೆ. ಭೂತಾರಾಧನೆ ಪುರಾತನ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ದೈವಗಳನ್ನು ಕೋಲ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಾ ತಂಬಿಲ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಆರಾಧಿಸುವ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಹಳೆಯದು. ತುಳು ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆಗಳಲ್ಲೇ ಭೂತಾರಾಧನೆ ವಿಸ್ತಾರವಾದುದು ಮತ್ತು ಪುರಾತನವಾದುದು.

ತುಳು ಭೂತಾರಾಧನೆ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ಐದು ನೂರು-ಆರು ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಇತಿಹಾಸ ಇದೆ ಎಂದು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೇ ಬದಲಾವಣೆ ಆದರೂ ಮೂಲ ಆಶಯವು ಇಂದೂ ನಂಬಿಕೆಯೇ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ತಲತಲಾಂತರದಿಂದ ಅದು ಸಾಗುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ಭೂತಾರಾಧನೆಗೆ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಚೌಕಟ್ಟಿದೆ. ಜನಪದರು ಈ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಒಳಗೆ ಅದನ್ನು ಉಳಿಸಿ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಈ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಯವಾಗದಂತೆ ಅದನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸುವ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಇಡೀ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬರುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಉಳಿಸಲು ಪೂರಕವಾದ ಪಾಡ್ದನ, ನುಡಿಕಟ್ಟು ಮತ್ತು ಭೂತಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇರುವ ನಂಬಿಕೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ಪಾಡ್ದನ ಇಲ್ಲಿಯ ಭೂತಗಳ ಚರಿತ್ರೆ, ಅವು ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ಪ್ರದೇಶ, ಅದರ ಪ್ರಭಾವ, ಅವು ಸಂಚರಿಸಿದ ಊರು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಯುವ ಒಂದು ಅಗಾಧ ಶಕ್ತಿಯೊಂದು ಅಗೋಚರವಾಗಿದ್ದು ಅವನ್ನು ನಾವು ನಂಬಬೇಕೆಂಬುದು ಜನಪದರ ನಂಬಿಕೆ.

ಭೂತಾರಾಧನೆಯಲ್ಲೂ ಒಂದು ಕಾಲ, ಪ್ರದೇಶ, ಅವು ಆರಾಧನೆಗೊಳ್ಳುವ ಒಂದು ಸಮುದಾಯದ ಪ್ರಭಾವ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳೂ ಇರುತ್ತವೆ. ಹಾಗಾಗಿ ತುಳುನಾಡಿನಾಧ್ಯಂತ ಒಂದೇ ಹೆಸರಿನ ದೈವಗಳಲ್ಲೂ ಭಿನ್ನ ಅರಾಧನಾ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. ತುಳುವರ ಮನಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವಂತೆ ಭೂತಾರಾಧನೆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಯುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬಹುದು. ಅಂದರೆ ಅವರ ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ಆಹಾರ-ವಿಹಾರ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಆರಾಧನೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಒಂದು ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಆರಾಧನಾ ಸಂಪ್ರದಾಯ ನಿಂತಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆ ಜೈನರು ದೇವಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಭೂತಾರಾಧನೆ ನಡೆಸಿದರೆ, ಅವರಿಂದ ಪ್ರಭಾವಗೊಂಡ ಬಂಟರು ಅಸುರಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಜೈನರ ಸಸ್ಯಾಹಾರವೂ ಬಂಟರ ಮಾಂಸಾಹಾರವೂ ನಮ್ಮ ನಂಬಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿರುವುದನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಹುದು.

ಬದಲಾವಣೆ: ಇಂದು ಭೂತಾರಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಿದೆ. ಭೂತಾರಾಧನೆಯ ಮೇಲೆ ವೈದಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಆರಾಧನೆಗಳು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತಿವೆ. ಭೂತ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಹೇಳುವ ಪಾಡ್ದನಗಳು ತಮ್ಮ ಅಸ್ಥಿತ್ವಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ. ಭೂತದ ನುಡಿಕಟ್ಟುಗಳು ಉಪನ್ಯಾಸಗಳಾಗುತ್ತಿವೆ. ಆರಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ವೈಭವ ಅಬ್ಬರ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆರಾಧನೆ ಒಂದು ಪ್ಯಾಶನ್ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಹೊಸ ವೇಷಭೂಷಣ, ಕುಣಿತ, ಅಲಂಕಾರ, ನುಡಿಗಟ್ಟುಗಳು ಮೂಲಕ ಭೂತಗಳು ಅಧುನಿಕಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ನಂಬಿಕೆಯ ಭಾಘವಾಗಿದ್ದ ಭೂತಾರಾಧನೆ ಪ್ರತಿಷ್ಟೆಯ ಭಾಗವಾಗುತ್ತಿದೆ.

ನಾಗಾರಾಧನೆ: ತುಳುವ ಭೂತಾರಾಧನೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪುರಾತನವಾದುದು ನಾಗಾರಾಧಣೆ. ಬೇಸಾಯ ಸಂಸ್ಕøತಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ನಾಗಾರಾಧನೆ ಇಲ್ಲಿ ನೆಲೆಯಾಗಿತ್ತು. ನಾಗ ನೀರು ಮತ್ತು ಫಲವಂತಿಕೆ ನೀಡುವ ಶಕ್ತಿ ಎಂದು ಇದನ್ನು ಆರಾಧನೆ ಮಾಡುವ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಜನಪದರು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡರು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸುಗ್ಗಿ ಗದ್ದೆಯ ಬದುವಿನಲ್ಲಿ ಹರಿದಾಡುವ ನಾಗ, ನಿತ್ಯವೂ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಆ ಸ್ಥಳದ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಕಾಢುಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಂದೋಎರಡೋ ಬಾರಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ ನಮ್ಮದೇ ವಿಧಾನದಿಂದ ಪೂಜೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವುದು ಅನಾದಿಕಾಲದಿಂದ ನಡೆದು ಬಂದ ಪದ್ದತಿ. ಇದಲ್ಲದೇ ನಾಗನನ್ನು ಕೋಲರೂಪದಲ್ಲಿ ಆರಾಧಿಸುವುದು. ಪೂಕರೆ, ಬಾಳೆಗದ್ದೆ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಹೆಸರಿನಿಂದ ನಾಗನಿಗೆ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸುವ ವಿಧಾನ ಪುರಾತನವಾದುದು. ತುಳುನಾಡಿನಂತಹಾ ತಂಪು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಎತೇಚ್ಚವಾಗಿ ಕಾಣಸಿಗುವ ನಾಗ ಸಂತಾನ ವೃದ್ಧಿ, ಚರ್ಮ ವ್ಯಾಧಿ, ಫಲವಂತಿಕೆ, ನೀರಿನ ಸಂರಕ್ಷಕ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ದೇವತೆಯಾಗಿ ಆರಾಧನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ.

ಬದಲಾವಣೆ: ನಾಗಾರಾಧನೆಯಲ್ಲೂ ಬಹಳ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಒಂದು ಭಾಗದ ಗದ್ದೆ ಹುಣಿಯ ತುಂಬು ಕಾಡಿನ ಬನದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದ ನಾಗ, ಇಂದು ಸಿಮೆಂಟ್ ಕಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತಗೊಂಡಿದೆ. ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಇದ್ದ ಸಂಮೃದ್ಧ ಕಾಡು ಕಡಿಯಲಾಗಿದೆ. ನೀರಿ ಆಶ್ರಯವನ್ನು ಬತ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ. ಜನಪದ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಆರಾಧನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ನಾಗ ವೈದಿಕ ವಿಧಾನದಿಂದ ಆರಾಧನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ನಾಗಮಂಡಲ, ಡಕ್ಕೆಬಲಿಯಂತº ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಹಣ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿಸುವ ಅದ್ಧೂರಿಯ ಆರಾಧನಾ ವಿಧಾನ ಇಂದು ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಇಲ್ಲಿಯೂ ಪ್ರತಿಷ್ಟೆಯೇ ಮುಖ್ಯ ಎಂದಾಗಿದೆ.

ತುಳುನಾಡಿನ ಆರಾಧನೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುದೊಡ್ಡ ಬದಲಾವಣೆ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನಡೆದಿದೆ. ಜನಪದ ಆರಾಧನೆಯ ಮಹತ್ವ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ವೈದಿಕ ಆರಾಧನೆಯ ಸ್ಥಾನ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆ. ಕೋಲ ಹೋಗಿ ಕೋಲೋತ್ಸವ ಆಗಿದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಲ್ಲನ್ನೂ ಆರಾಧಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಜನಪದರು ಇಂದು ಅದಕ್ಕೊಂದು ರೂಪ ಕೊಟ್ಟು ಅದನ್ನು ಶಿಲ್ಪವಾಗಿ ಪೂಜಿಸಿದರೇ ಸರಿ ಎನ್ನುವ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಂತಿದೆ. ಗಾಳಿ, ನೀರು, ಕಾಡು, ನದಿ, ಮಣ್ಣು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಇದ್ದ ಹಾಗೇ ಪೂಜಿಸುವ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳ ನೈಜರೂಪವನ್ನು ಮರೆಮಾಚುವ ಆಲಂಕಾರಿಕ ಸಂಪತ್ತುಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಆಧ್ಯತೆ ಬಂದಿದೆ. ಹಿರಿಯರನ್ನು ಹದಿನಾರು ತಲೆಮಾರುಗಳ ವರೆಗೆ ಆರಾಧಿಸುವ, ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ದೇವರೆಂದು ಬಗೆದಿರುವ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಜನಪದರ ಆರಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ತ ಜನರ ಒಳಿತಿದೆ. ಅದೇ ವೈದಿಕ ಆರಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾರ್ಥದ ಅಂಶ ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಇಂದು ಜನರ ಸಮಸ್ಯೆಯೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.

ಆಚರಣಾತ್ಮಕ ಬದುಕು: ತುಳು ಹಬ್ಬ, ಹುಟ್ಟು, ಮದುವೆ, ಸಾವು ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಹಬ್ಬ ಹಾಗೂ ಆಚರಣೆ

ತುಳುವರು ತಮ್ಮ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಸಾವಿನ ವರೆಗೂ ಅನೇಕ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ರೂಢಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಬಂದವರು. ಮಗು ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಅದನ್ನು ತೊಟ್ಟಿಲು ತೂಗುವವರೆಗೆ ಸೂತಕ ಕಳೆಯುವ ಆಚರಣೆ, ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಾದರೆ ಅದು ಬೆಳೆದು ಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಫಲವತಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಎನ್ನುವ ಆಚರಣೆ, ನಂತರ ಮದುವೆ ಮಾಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸಂಸಾರದ ಸಹವರ್ತಿಯಾಗುವ ಆಚರಣೆ, ಅದೇ ಹೆಣ್ಣು ಗರ್ಭವತಿಯಾದಾಗ ವಂಶಾಭಿವೃದ್ಧಿಯ ನೆಲೆಯ ಆಚರಣೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಾವಿನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನ ಆಚರಣೆ ಇವು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬದುಕಿನ ಕಾಲ ಘಟ್ಟಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿ ನಡೆಯುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನೇ ಕೇಂದ್ರಿಕರಿಸಿ ನಡೆಯುವ ಆಚರಣೆಗಳು. ಈ ಎಲ್ಲ ಆಚರಣೆಗಳು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ನಿಯಮದ ಒಳಗೆ ಆಯಾ ಜಾತಿ, ಜನಾಂಗಕ್ಕೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಬಂದಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಜಾತಿ ಜನಾಂಗದಲ್ಲೂ ಕಾಣುವ ಆಚರಣೆಗಳೇ ಆಗಿದ್ದವು.

ಇದಲ್ಲದೇ ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಯ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲೂ ಅನೇಕ ಆಚರಣೆಗಳು ಆಚರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದವು. ತುಳುವರ ಹಬ್ಬ ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳಲ್ಲೂ ಒಂದು ರೀತಿಯ ನಿಯಮಾಧೀನತೆ ಇತ್ತು. ಇವೆಲ್ಲವೂ ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿ ಬದುಕಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗುವಂತೆ ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ಇಲ್ಲಾ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಆಚರಣೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಬೇಸಾಯ ವೃತ್ತಿಯೇ ಪ್ರಧಾನವಾದುದರಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ ಸಹಸಂಬಂಧ ಕಲ್ಪಿಸುವ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ತುಳುವರ ವರ್ಷಾರಂಭವೇ ಹಬ್ಬಗಳ ಮೂಲಕ ಅಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗಲಾರದು. ಬಿಸು ತುಳುವರ ಮೊದಲ ದಿನ. ಅಂದಿನಿಂದ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಪೂರ್ಣ ಅನುಸರಿಸುವ ಪೂರ್ವಾಭಿನಯದ ನೆಲೆಯ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲಿಂದ ಜನಪದರು ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಬೇಕು ಎನ್ನು ಪೂರ್ವ ಸೂಚನೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಈ ಪೂರ್ವಸೂಚನೆ ಅಧಿಕೃತಗೊಳ್ಳುವುದು ಮುಂದಿನ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಕಳೆದು ಬರುವ ಪತ್ತನಾಜೆಯಿಂದ. ಪತ್ತನಾಜೆ ಎಲ್ಲ ಸಾಂಸ್ಕøತಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕೊನೆಯ ದಿನ. ಅಂದಿನಿಂದ ತುಳುವರು ಪೂರ್ಣಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬೇಸಾಯಕ್ಕೆ ತೊಡಗುತ್ತಾರೆ. ಬೇಸಾಯಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟಂತೆ ಏಣಿಲು ಗದ್ದೆಗೋರಿಯಿಂದ ಈ ಆಚರಣೆ ಆರಂಭಗೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ನಂತರ ಆಟಿ ಅಮವಾಸ್ಯೆ ಕಷ್ಟದ ನಡುವೆ ಮಾರಿಯನ್ನು ದೂರ ಮಾಡುವ ಆಶಯದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ನಂತರ ಬರುವ ಬರುವ ಕಾವೇರಿ ಸಂಕ್ರಮಣ, ಆನಂತರ ಬಹುನಿರೀಕ್ಷಿತ ಪರ್ಬ(ದೀಪಾವಳಿ) ಅದರ ಮಧ್ಯೆ ಬರುವ ನವರಾತ್ರಿ, ಅದೇ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಹೊಸಕ್ಕಿ ಊಟ, ಎಲ್ಲವೂ ಸಂಮೃದ್ಧಿಯ ಕಾಲದ ಸಾಲುಸಾಲು ಆಚರಣೆಗಳು. ಇದೇ ಕಾಲದಿಂದ ತಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮತ್ತು ಊರಿನ ದೈವ ದೇವರ ಜಾತ್ರೆ, ಕೋಲ, ನೇಮ ಇತ್ಯಾದಿಗಳೆಲ್ಲವೂ ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಅದುವರೆಗೂ ಬೇಸಾಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಿದ ಮತ್ತು ಬಳಲಿದ ಜನರಿಗೆ ರಂಜನೆಯ ನಲೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಆಚರಣೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ದೀಪಾಳಿಯ ನಂತರ ಕೆಡ್ಡಸ ತುಳುನಾಡಿನ ಮಹತ್ವದ ಹಬ್ಬಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಆಚರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿತ್ತು. ಚಳಿಗಾಲ ಮುಗಿದು ಇನ್ನೇನೋ ಬೇಸಿಗೆ ಆರಂಭವಾಗುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಈ ಹಬ್ಬ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಇದೀಗಲೇ ಗಿಡ ಮರಗಳೆಲ್ಲಾ ಚಿಗುರಿ ಹೂ ಬಿಟ್ಟು ಫಲ ನೀಡುಲು ತಯಾರಾಗುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತುಳುವರ ಕೆಡ್ಡಸ ಆಚರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಕೂಡುಕುಟುಂಬ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದ್ದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇದೆಲ್ಲವೂ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಬಾಗವಹಿಸುವಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು.

ಬದಲಾವಣೆ: ಈ ಎಲ್ಲಾ ಆಚರಣೆಗಳೂ ಅತ್ಯಂತ ಸಹಜವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪರಸ್ಪರ ಒಂದಾಗಿ ಸೇರಿ ನಡೆಯುವ ಆಚರಣೆಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಇಲ್ಲಿ ಆಡಂಬರದ ಪ್ರಮಾಣ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ಸಂತೋಷದ ಪ್ರಮಾಣ ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಇಂದು ಈ ರೀತಿಯ ಯಾವ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸುವ ಪದ್ಧತಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೋ ಸಂಘ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸುವ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಜನ ಮಾತ್ರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯ ಪಡೆಯುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದೆ. ಕೂಡುಕುಟುಂಬಗಳು ಹೊಡೆದು ಹೋಗಿವೆ. ಜನಪದ ಆಚರಣೆಗಳ ಸಾಲಿಗೆ ಇತರ ಅನೇಕ ಹಬ್ಬಗಳು ಸೇರಿವೆ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹಬ್ಬಗಳು, ರಾಜ್ಯ ಹಬ್ಬಗಳು ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಜನ್ಮದಿನಾಚರಣೆಗಳು ತುಳುವರ ಜನಪದ ಆವರಣೆಗಳ ಮಹತ್ವ ಕಳೆಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ.

ಸಾಹಿತ್ಯಕ ಬದುಕು: ಜನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಟ ಸಾಹಿತ್ಯ

ತುಳು ಜನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅತ್ಯಂತ ಮೌಲ್ಯಯುತವಾದುದು. ಇಲ್ಲಿಯ ಭೂತಾರಾಧನೆ, ಬೇಸಾಯ ಮತ್ತು ಇತರ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಇಲ್ಲಿ ಜನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯ ರೂಪುಗೊಂಡಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಬೇಸಾಯದ ಕೊಡುಗೆÉ ಬಹಳ ಮಹತ್ವÀವಾದುದು. ಬಹಳ ವಿಸ್ತøತವಾದ ಕಥನ ಕಾವ್ಯದಂತಿರುವ ಪಾಡ್ದನ ಇಲ್ಲಿಯ ಭೂತಾರಾಧನೆಯ ಕೊಡುಗೆ. ಇದೇ ಪಾಡ್ದನ ಬೇಸಾಯದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಾದರೂ ಇದರ ಮಹತ್ವವಿರುವುದು ಭೂತಾರಾಧನೆಯಲ್ಲಿ. ಬಹಳ ದೀರ್ಘವಾದ ಮತ್ತು ಅಷ್ಟೇ ಕತಾ ಹಿನ್ನಲೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಅನೇಕ ಪಾಡ್ದನಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಇಂದಿಗೂ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಬಲ್ಲ ಅನೇಕ ಕಾವ್ಯಗಳು ಪಾಡ್ದನರೂಪದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿಯ ಜನಪದರ ಮಧ್ಯೆ ದೊರಕಿದೆ. ಕೋಟಿಚೆನ್ನಯ, ಸಿರಿ, ಕಲ್ಲುರ್ಟಿ, ದೇವುಪೂಂಜ, ಬಬ್ಬರ್ಯ, ಅನೇಕ ಅವಳಿವೀರರು ಇತ್ಯಾದಿ ಪಾಡ್ದನಗಳು ಅತೀ ದೀರ್ಘವಾದುದಾಗಿದೆ. ಈ ಪಾಡ್ದನಗಳು ಭೂತದ ಚರಿತ್ರೆ, ಅವುಗಳ ಅತಿಮಾನುಷ ಶಕ್ತಿ ಹಾಗೂ ಕಾರ್ಣಿಕದ ಬಗ್ಗೆ ವಿವರಿಸುವ ಈ ಪಾಡ್ದನವು ತುಳುನಾಡಿನ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಜನಪದ ಕಾವ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಭೂತಾರಾಧನೆಯ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇಸಾಯ ಗದ್ದೆಯ ನೇಜಿಕೀಳುವ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಹಾಡುವ ಪದ್ದತಿ ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿದೆ.

ಪಾಡ್ದನದಂತಹಾ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಕಾವ್ಯಗಳ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತಾರ ಹರಹು ಇರುವ ಜನಪದ ಕಾವ್ಯ ಕಬಿತ. ಇದು ನೇಜಿಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ನಾಟಿ ಮಾಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹಾಡುವ ಕಾವ್ಯವಾಗಿದೆ. ಕೆಲಸದ ಹಾಡುಗಳೆಂದು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಕಬಿತವನ್ನು ರಾಗ ಮತ್ತು ಲಯಬದ್ಧವಾಗಿ ಹಾಡುವ ಕ್ರಮ ಇದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಲೌಕಿಕ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಕಬಿತಗಳನ್ನು ಹಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ನಿಯಮಗಳು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಓಬೇಲೆಯಂತಹಾ ಕಬಿತ ನೇಜಿಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆಬೇರೆ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಮಹತ್ವ ಪಡೆದಿದ್ದವು. ಕಬಿತದಂತೆ ವಿಸ್ತಾರ ಗಾದೆಯ ಲೋಕ ತುಳುವರದು. ಬೇರೆಬೇರೆ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾದ ಸಹಸ್ರಾರು ಗಾದೆಗಳು ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿವೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಒಗಟುಗಳಿಗೂ ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲ. ಎದುರ್‍ಕತೆ ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಈ ಒಗಟುಗಳು ತುಳುವರ ಜಾಣ್ಮೆಯನ್ನ ಅಳೆಯುವ ಮಾಪನವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದೆ. ಇದರೊಂದಿಗೆ ತುಳು ಕತೆಗಳೂ ಇವೆ. ದೀರ್ಘ ಕಥನಕಾವ್ಯ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ತುಳು ಕತೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡೆಮೆ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ಇದರೊಂದಿಗೆ ಉರಲ್‍ಗಳಿವೆ, ಒಂದಷ್ಟು ಜನಪದ ಹಾಡುಗಳೂ ಇವೆ.

ಬಲಾವಣೆ: ಕನ್ನಡ ಹಾಗೂ ತುಳು ಶಿಷ್ಟ ಸಾಹಿತ್ಯ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಹಾಗೂ ಅಕ್ಷರ ಪರಂಪರೆ ಹತ್ತಿರವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಜನಪದ ಕಾವ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಳಿವು ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಇಂದು ಪಾಡ್ದನ ಹಾಡುವವರ ಮತ್ತು ಕಲಿಯುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಅದರೊಂದಿಗೆ ಅದನ್ನು ಬಳಸುವ ಮತ್ತು ಕಲಿಯುವ ಸಂದರ್ಭವೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ತುಳು ಜಾನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳ ಬಳಕೆಯ ಕೊರತೆ ಅದರ ಅಳಿವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಹಿಂದೆ ಬಳಕೆÀಯಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಅನೇಕ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಇಂದು ಇಲ್ಲದೇ ಇರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳು ಇನ್ನು ಕೆಲವೇ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅಳಿಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ತುಂಬಾ ಹೆಚ್ಚು.

ಸಾಂಸ್ಕøತಿಕ ಬದುಕು: ಜನಪದ ಕುಣಿತ ಮತ್ತು ಮನರಂಜನೆ

ತುಳುವರ ಸಾಂಸ್ಕøತಿಕ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕುಣಿತಗಳಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವವಿದೆ. ಆಚರಣಾತ್ಮಕ ನೆಲೆ ಮತ್ತು ಮನರಂಜನೆಯ ನಲೆ ಎಂಬ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಜಾನಪದ ಕುಣಿತಗಳನ್ನು ನಾವು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ಆಟಿ ಕಳಂಜ, ಕರಂಗೋಲು ಕುಣಿತ, ಕಂಗಿಲ ಕುಣಿತ, ಮೂರ್ಲೆ ಕುಣಿತ, ಭೂತಗಳ ಕುಣಿತ, ಮಾರಿಕುಣಿv,À ಸಿದ್ಧವೇಷ, ಬಾಲೆಸಾಂತು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಆಚರರಣಾತ್ಮಕ ಕುಣಿತ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಕುಣಿತಕ್ಕೆ ಒಂದು ಉದೇಶವಿರುತ್ತದೆ. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಊರಿನ ಮಾರಿಕಳೆಯುವ, ಜನರಿಗೆ ಸಂಮೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಹಾರೈಸುವ ಆಶಯ ಈ ಕುಣಿತದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಈ ಕುಣಿತಗಳು ನಡೆಯುದಕ್ಕೂ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಅವಧಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಜನಾಂಗಗಳೇ ನಡೆಸಬೇಕೆನ್ನುವ ನಿಯಮಗಳೂ ಇರುತ್ತದೆ. ಈ ಕುಣಿತವನ್ನು ನಂಬಿಕೆಯ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸುವ ತುಳುವರಿಗೆ ಅದರಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ಭರವಸೆಯೂ ಇರುತ್ತದೆ.

ಇದಲ್ಲದೇ ಅನೇಕ ಕುಣಿತಗಳು ಮನರಂಜನೆಯ ನೆಲೆಯಲ್ಲೂ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ದುಡಿ ಕುಣಿತ, ಚೆನ್ನು ಕುಣಿತ, ಮದಿಮಳ್ ಕುಣಿತ, ಪಿಲಿಪಂಜಿ ಕುಣಿತ, ನವರಾತ್ರಿಯ ಹುಲಿಕುಣಿತ ಇವೇ ಮೊದಲಾದವು ತುಳುನಾಡಿನ ಜಾನಪದ ಕುಣಿತಗಳು ಮನರಂಜನೆಯಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳಿಗೂ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಕಾಲ ಮತ್ತು ಜನಾಂಗಗಳಿದ್ದರೂ ಈ ಕುಣಿತಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಆಚರಣೆಯ ನಿರ್ಬಂದಗಳಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ತಳವರ್ಗದ ಜನರು ನಮ್ಮ ಆರ್ಥಿಕ ಬದುಕನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಕುಣಿತದ ಮೊರೆಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

ಬದಲಾವಣೆ: ಇಂದು ಈ ಮೇಲಿನ ಕುಣಿತಗಳು ವೇದಿಕೆಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿವೆ. ಹೆಸರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬೇರೆಯದೇ ಆದ ಕುಣಿತಗಳು ಈ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಕುಣಿತದ ಆಶಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬದಲಾಗಿದ್ದು ಹಣ ಸಂಪಾದಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವೇ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಭೌತಿಕ ಬದುಕು: ನಿತ್ಯ ಉಪಕರಣಗಳು ಮತ್ತು ಯಂತ್ರಜನ್ಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು

ಭೌತಿಕ ವಸ್ತುಗಳೆಂದರೆ ನತ್ಯ ಬಳಸುವ ವಸ್ತುಗಳು ಎಂದರ್ಥ. ಅದು ಉಳುಮೆಯ ನೇಗಿಲಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕೈ ತೊಳೆಯಲು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗೆರಟೆಯವರೆಗೆ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಜನಪದರು ತಾವೇ ತಯಾರಿಸಿದ ವಸ್ತುಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಕಬ್ಬಿಣದ ಬಳಕೆ ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದುದರಿಂದ ಮರ, ಬಳ್ಳಿ, ಎಲೆ, ಕಲ್ಲು, ಮಣ್ಣು ಇತ್ಯಾದಿ ಮೂಲ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಂತಹಾ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಗೃಹೋಪಯೋಗಿ ವಸ್ತಗಳಲ್ಲದೇ ಇತರ ಕೆಲಸಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಬಳಸುವ ವಸ್ತುಗಳೂ ಇದ್ದವು. ಇಲ್ಲಿರುವ ವಸ್ತುಗಳ ತಯಾರಿಗೆ ನುರಿತ ಕುಶಲಕರ್ಮಿಗಳು ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿದ್ದರು. ಇವರಿಗೆ ತುಳುನಾಡಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಸ್ಥಾನಮಾನಗಳೂ ಇದ್ದುವು.

ಬದಲಾವಣೆ: ಯಂತ್ರಗಳ ಪ್ರವೇಶದಿಂದ ಅನೇಕ ಕುಶಲಕರ್ಮಿ ಕೆಲಸಗಳು ನಾಶವಾಗಿವೆ. ಇಂದು ಜನಪದೀಯ ವಸ್ತುಗಳು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತನ್ನ ಅಸ್ಥಿತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿವೆ. ಯಾವುದೇ ವಸ್ತುಗಳು ಗುಡಿಕೈಗಾರಿಕೆಯಿಂದ ತಯಾರಾದರೂ ಅದರ ಬಳಕೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.

ಮುಕ್ತಾಯ: ತುಳುನಾಡಿನ ಈ ಮೇಲಿನ ಬದುಕು ಗತಕಾಲದ್ದು. ಆಧುನಿಕವಾದ ಮತ್ತು ತಾಂತ್ರಕವಾದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಿಂದ ತುಳುನಾಡಿನ ಜನಜೀವನ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಇಂದು ಸಾರಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕ ಬಹಳ ಮುಂದುರಿದಿದೆ. ಭೂಸಾರಿಗೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಕರಾವಳಿಯ ಜಲಸಾರಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವ ಪಡೆದಿದೆ. ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಾಯುಸಾರಿಗೆಯೂ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಇಡೀ ನಾಡಿಗೆ ಇಂಧನ ಹಂಚುವ ಕೇಂದ್ರ ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿದೆ. ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಮಾರಕವಾಗುವ ಅನೇಕ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳು ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನಿಂತಿವೆ. ಅನೇಕ ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ತುಳುನಾಡು ಹೆಸರಾಗಿದೆ. ವಿಶ್ವದಲ್ಲೇ ಶ್ರೇಷ್ಟವೆನಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ತೆರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಸಂಪತ್ತುಗಳನ್ನು ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಬಳಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿಯ ಮರಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಮರಳು, ಕಲ್ಲುಗಳಿಗೂ ಬಹುಬೇಡಿಕೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಇದೊಂದು ವ್ಯಾಪಾರಿ ದಂಧೆ ನಡೆಸುವ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದೆ,. ಅನೇಕ ವಾಣಿಜ್ಯಕೇಂದ್ರಗಳು ಕರಾವಳಿಯಾಧ್ಯಂತ ತಲೆ ಎತ್ತಿವೆ. ಧಾರ್ಮಿಕ ಕೇಂದ್ರಗಳೂ ಬೃಹತ್ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಜನಾಕರ್ಷಣಾ ಕೇಂದ್ರಗಳಾಗಿವೆ. ಒಟ್ಟು ದೇಶದಲ್ಲೇ ದಾಖಲೆಯ ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕರಾವಳಿಯದ್ದಾಗಿದೆ. ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ, ಮತ್ಸೋದ್ಯಮ, ವಾಣಿಜ್ಯೋದ್ಯಮಗಳ ಭರಾಟೆಯಲ್ಲಿ ತುಳುನಾಡಿನ ಜಾನಪದ ಬದುಕು ಮಸುಕಾಗುತ್ತಿದೆ. ಬದಲಾವಣೆಯ ತೀವ್ರತೆಯಿಂದ ಮೂಲ ಅಸ್ಥಿತ್ವಕ್ಕೆ ಸಂಚಕಾರವಾಗುವ ಎಲ್ಲಾ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ನಾವಿಂದು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.


(ಸೈಂಟ್ ಫಿಲೋಮಿನಾ ಕಾಲೇಜು ಪುತ್ತೂರು, 27-09-2018) ಡಾ.ಸುಂದರ ಕೇನಾಜೆ